Ένα ολοκαίνουργιο άλμπουμ κυκλοφορεί αυτές τις ημέρες στην ελληνική μουσική αγορά, με την υπογραφή του Θεσσαλονικιού τραγουδοποιού Βασίλη Γκάντζου.
Με τίτλο Στου Μυαλού μου τη Ζάλη, στίχους με στίγμα προσωπικό και ήχους που αναζητούν συγγένειες σε οικεία ακούσματα -λαϊκά και σύγχρονα-, η νέα αυτή δισκογραφική είσοδος στη φετινή μουσική παραγωγή προτείνει δέκα τραγούδια «ιδιωτικών στιγμών και εξαιρετικών αισθημάτων” που ο δημιουργός τους μοιράζεται μαζί μας.
Ο τραγουδιστής και ταλαντούχος τραγουδοποιός μας προσκαλεί σε ένα μελωδικό περίπατο για ευαίσθητες ακροάσεις, παρουσιάζοντας μια ενότητα τραγουδιών, κρυμμένων από χρόνια στο συρτάρι, παρέα με αγαπημένους φίλους, συναδέλφους του μουσικούς, όπως δεν παραλείπει να αναφέρει, («συνοδοιπόρους μου εδώ και χρόνια στα μονοπάτια της μουσικής περιπέτειας, που χωρίς την αμέριστη συμπαράστασή τους σε όλα τα στάδια προετοιμασίας αυτής της δουλειάς, ο δίσκος δεν θα είχε πραγματοποιηθεί”).
Δέκα προσωπικές δημιουργίες παρεϊστικης διάθεσης, σε μουσική και στίχους (*εκτός από δύο) δικούς του και μια “χειροποίητη” ηχητική παραγωγή που ανέλαβε προσωπικά (με την πολύτιμη συνδρομή του Studio Cue Productions της Θεσσαλονίκης).
Δέκα κομμάτια ιδιωτικής και ιδαίτερης αισθητικής, μπαλάντες, ρούμπες, αλλά και λαϊκά ή απτάλικα. Κάποια από αυτά τα γνωρίσαμε σε πρώτη εκτέλεση από τη Μελίνα Κανά (Σβούρα, Μαγαζί, Βλέμμα – 2001).
Τραγουδισμένα αυθεντικά τρυφερά και καθάρια από τον ίδιο αυτή τη φορά, όπως και τα υπόλοιπα ανέκδοτα -όχι όμως τελείως άγνωστα σε όσους τα σιγοτραγουδούν μαζί του στις ζωντανές εμφανίσεις του- (Σαν Φωτιά σε Τσιγάρο, Παιδί Μικρό, Στου μυαλού μου τη Ζάλη, κ.ά.), φέρνουν στον νου αγαπημένα ηχοχρώματα αλλά αντηχούν επίκαιρες συγκινήσεις του σήμερα.
Και δυο τραγούδια έκπληξη, ερμηνευμένα μοναδικά από την κυρία του λαϊκού τραγουδιού, Πίτσα Παπαδοπούλου (Πού με Πας, Πώς Έγινε).