Η Τσαλιγοπούλου για τον Τσιτσάνη στη Σαλονίκη

Αν υπάρχουν κάποιοι λόγοι για τους οποίους ζηλεύω τους κατοίκους της πρωτεύουσας, είναι πως, έχουν τις ευκαιρίες, σε καθημερινή βάση, να παρακολουθούν, ιδιαίτερα μουσικά προγράμματα, τα οποία, εμείς εδώ στη Θεσσαλονίκη, δεν τα βλέπουμε ούτε με το «κιάλι»… Κι αυτό δεν είναι η γνωστή «σαλονικιώτικη» γκρίνια. Είναι η πραγματικότητα…

Εξαίρεση αποτέλεσε το διήμερο της περασμένης Κυριακής και Δευτέρας (18 & 19/1), όταν με αφορμή τη συμπλήρωση 100 χρόνων από τη γέννηση του Βασίλη Τσιτσάνη και 31 χρόνων από το θάνατό του, στη μουσική σκηνή «Πριγκηπέσσα» της πόλης μας, η Ελένη Τσαλιγοπούλου, μαζί με τους Χρήστο Μαστέλλο στο τραγούδι, Τριαντάφυλλο Χαλκιά στο μπουζούκι, Δημήτρη Σφίγγο που τραγούδησε και έπαιξε κιθάρα, Νίκο Ορδουλίδη στο πιάνο και Μίλτο Τσαλιγόπουλο στο κοντραμπάσο, παρουσίασαν ένα ξεχωριστό αφιέρωμα στον τρικαλινό δημιουργό.

Προς το τέλος της δεύτερης βραδιάς μάλιστα (στην οποία παραβρεθήκαμε), ο Γιώργος Χουλιάρας, που υπήρξε η «ψυχή» του «θρυλικού» κέντρου «Όμορφη Νύχτα» στην οδό Παπάφη, ανέβηκε στη σκηνή και συνέπραξε με την υπόλοιπη ορχήστρα, τραγουδώντας και παίζοντας κιθάρα, μέσα σε ατμόσφαιρα συγκίνησης. Η «Όμορφη Νύχτα», ήταν ένα από τα πιο δημοφιλή στέκια του ρεμπέτικου και λαϊκού τραγουδιού της Θεσσαλονίκης, απ’ όπου πέρασε και η Ελένη Τσαλιγοπούλου στο ξεκίνημα της καριέρας της, στα μισά της δεκαετίας του ’80.

Όσον αφορά το πρόγραμμα, που παρατίθεται αναλυτικά παρακάτω, ξεκίνησε με ένα ηχητικό ντοκουμέντο, με τον Βασίλη Τσιτσάνη να τραγουδά, σχεδόν a capella, «Της κοινωνίας η διαφορά», για να συνεχίσει η ορχήστρα με μια «αλά Χατζιδάκι» διασκευή στο «Πικραμένο αγόρι». Στις πιο ενδιαφέρουσες στιγμές ήταν ασφαλώς η διασκευή στο «Ακρογιαλιές δειλινά», με συνοδεία το πιάνο του Νίκου Ορδουλίδη, η ερμηνεία του Χρήστου Μαστέλλου στα «Μάνταλα», το οργανικό «Φαντασία», τα παιξίματα της ορχήστρας, στο «πνεύμα» του Τσιτσάνη, με τα «γεμίσματα» της κιθάρας και του πιάνου, τις διφωνίες και τις τριφωνίες, αλλά και πολλές από τις ψυχωμένες ερμηνείες της Ελένης Τσαλιγοπούλου, η  οποία εμφανώς ενθουσιασμένη από το συγκεκριμένο ρεπερτόριο, είπε σε κάποιο σημείο: «Σήμερα δεν τραγουδάω με τη φωνή μου, τραγουδάω με την καρδιά μου…»

Ακούγοντάς την, μετά από πολλά χρόνια, να τραγουδά αυτά τα κομμάτια και βλέποντας  τις κινήσεις της πάνω στη μικρή σκηνή της «Πριγκηπέσσας», παρέα μ’ αυτούς τους καταπληκτικούς μουσικούς, έκανα μια σκέψη, που ενδεχομένως σε κάποιους φανεί υπερβολική… Η Ελένη Τσαλιγοπούλου είναι η Μαρίκα Νίνου της εποχής της… Και θεωρώ ανεπιφύλακτα, πως αν τα τελευταία, τουλάχιστον, 15 χρόνια, επέλεγε να περπατήσει σε διαφορετικές μουσικές στράτες, σήμερα θα είχε αφήσει πολύ σημαντικότερα πράγματα πίσω της. Ποτέ βεβαίως δεν είναι αργά. Νομίζω πως σήμερα, πιο πολύ από ποτέ, το λαϊκό τραγούδι την έχει ανάγκη, αλλά και η ίδια έχει ανάγκη να τραγουδήσει ξανά ατόφια λαϊκά τραγούδια. Και πολύ περισσότερο, το χρειάζεται ο κόσμος. 

Από τα ωραιότερα στιγμιότυπα της βραδιάς ήταν όταν λίγο πριν το τέλος, μετά από επιθυμία της ερμηνεύτριας, που ξεκίνησε να τραγουδά από μόνη της, η ορχήστρα έπαιξε, χωρίς πρόβα, ένα από τα ωραιότερα τραγούδια του Τσιτσάνη, το «Φτώχεια που με κουρέλιασες». Από κει και πέρα, το πρόγραμμα συνεχίστηκε χωρίς πρόβα… Στο video μπορείτε να δείτε το σχετικό απόσπασμα.

Κάτι που επεσήμανα στη διάρκεια του διαλείμματος στον Νίκο Ορδουλίδη, είναι πως πρέπει να βρεθεί κάποιος τρόπος, έτσι ώστε το συγκεκριμένο πρόγραμμα να ταξιδέψει και σε άλλους χώρους και, γιατί όχι, να αποτυπωθεί σε cd.

Φεύγοντας από το μαγαζί, τις πρώτες πρωινές ώρες, σε κατάσταση ψυχικής ευφορίας,  μου ήρθε στο μυαλό ο στίχος του Ελύτη, που λέει «Πολλά δεν θέλει ο άνθρωπος….» κλπ.

Σκεπτόμουν παράλληλα, πόσο πιο ωραία θα ήταν η ζωή μας την επόμενη μέρα, αν τα τρίωρα και τετράωρα ζωντανά προγράμματα (αναφέρομαι γενικότερα) άρχιζαν στις 10 με 10:30, αντί για τις 11:30μμ… Και ακόμη πόσο πιο ωραία θα ήταν όλα, αν το φιλόμουσο κοινό αποφάσιζε επιτέλους να ακούει περισσότερο και να μιλά λιγότερο….

Το πρόγραμμα είχε αναλυτικά ως εξής: (Σημειώνεται πως στα περισσότερα τραγούδια τις διφωνίες και τριφωνίες, όπου υπήρχαν, έκαναν οι τραγουδιστές και τα μέλη της ορχήστρας).

Μέρος 1ο

1) Της κοινωνίας η διαφορά – Ηχητικό ντοκουμέντο με τον Βασίλη Τσιτσάνη
2) Το πικραμένο αγόρι (στίχοι: Χαράλαμπος Βασιλειάδης-Βασίλης Τσιτσάνης) Οργανικό
3) Τρελέ τσιγγάνε (στίχοι: Βασίλης Τσιτσάνης-Χαράλαμπος Βασιλειάδης)
4) Το σκαλοπάτι σου (στίχοι: Βασίλης Τσιτσάνης-Γεράσιμος Τσάκαλος) Χρ.Μαστέλλος / Ελ.Τσαλιγοπούλου
5) Όταν συμβεί στα πέριξ (Της μαστούρας ο σκοπός)
6)Στρώσε μου να κοιμηθώ
7) Το ξεφάντωμα
8) Τι σήμερα, τι αύριο, τι τώρα (στίχοι: Γεράσιμος Τσάκαλος-Βασίλης Τσιτσάνης)
9) Κι αν πάθεις και καμιά ζημιά (Τσιτσάνη μου)
10) Ακρογιαλιές δειλινά
11) Μη μου ξαναφύγεις πια
12) Γκιουλμπαχάρ
13) Αθηναίισα – Χρ.Μαστέλλος / Ελ.Τσαλιγοπούλου
14) Βόλτα μέσα στην Ελλάδα (στίχοι: Βασίλης Τσιτσάνης-Χρήστος Κολοκοτρώνης)
15) Απόψε κάνεις μπαμ
16) Χωρίσαμε ένα δειλινό
17) Πέφτεις σε λάθη – Χρήστος Μαστέλλος
18) Τα λιμάνια
19) Θα κάνω ντου βρε πονηρή (στίχοι: Κώστας Βίρβος) – Χρήστος Μαστέλλος
20) Τα καβουράκια – Όλοι

Μέρος 2ο

1) Φαντασία (Οργανικό)
2) Παίξε Χρήστο το μπουζούκι – Χρήστος Μαστέλλος
3) Φάνταζες σαν πριγκηπέσσα – Δημήτρης Σφίγγος / Όλοι
4) Βάρκα γιαλό – Δημήτρης Σφίγγος / Όλοι
5) Στου Αλευρά τη μάντρα (Ματσαράγκα) Χρήστος Μαστέλλος
6) Της ταβέρνας το ρολόι
7) Τα ξένα χέρια
8) Καΐκι μου Άη Νικόλα
9) Για τα μάτια π’ αγαπώ
10) Ζαΐρα (στίχοι: Κώστας Βίρβος-Βασίλης Τσιτσάνης)
11) Αχάριστη – Όλοι
12) Συννεφιασμένη Κυριακή – Το κοινό
13) Κάθε βράδυ πάντα λυπημένη – Δημήτρης Σφίγγος
14) Ξυπνώ και βλέπω σίδερα (Τα μάνταλα) – Χρήστος Μαστέλλος
15) Όταν στα κέντρα σε πηγαίνω – Γιώργος Χουλιάρας
16) Αργοσβήνεις μόνη (Ο έρωτας)
17) Της φτώχειας τα κουρέλια (Φτώχεια που με κουρέλιασες) – Όλοι
18) Κάνε λιγάκι υπομονή
19) Το καράβι (στίχοι: Κώστας Βίρβος
20) Δηλητήριο στη φλέβα – Γιώργος Χουλιάρας
21) Το πικραμένο αγόρι (στίχοι: Χαράλαμπος Βασιλειάδης-Βασίλης Τσιτσάνης) Χρήστος Μαστέλλος

Ευχαριστούμε τον Θοδωρή Χαϊκάλη για τις φωτογραφίες και τα video, η λήψη των οποίων έγινε με δύσκολες συνθήκες, λόγω του εξαιρετικά χαμηλού φωτισμού.